ปัญหาใหญ่ทำสัตว์ให้สิ้นทุกข์

ปัญหาใหญ่ทำสัตว์ให้สิ้นทุกข์

ภิกษุทั้งหลาย ! ในโลกนี้ พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ในหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ เทวดา และมนุษย์ เรายังไม่เห็นบุคคลที่จะยังจิตให้ยินดี ด้วยการตอบ ปัญหา 1 อุทเทส 1 และไวยากรณ์ 1 เว้นจากตถาคต หรือสาวกของตถาคต หรือผู้ได้ฟังจากสาวกตถาคต

เพราะอาศัยอะไร ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 10 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน

ธรรมประการที่ 1 คือ สัตว์ทั้งหลายดำรงอยู่ได้ด้วยอาหาร ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 1 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน

ธรรมประการที่ 2 คือ นามและรูป ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 2 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน

ธรรมประการที่ 3 คือ เวทนา 3 ( สุขเวทนา, ทุกขเวทนา, อทุกขมสุขเวทนา) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 3 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน

ธรรมประการที่ 4 คือ อาหาร 4 ( กวฬิงการาหาร – อาหารคือคำข้าว, ผัสสาหาร – อาหารคือผัสสะ, มโนสัญเจตนาหาร - อาหารคือมโนสัญเจตนา, วิญญาณาหาร - อาหารคือวิญญาณ ) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 4 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน

ธรรมประการที่ 5 คือ อุปาทานขันธ์ 5 ( รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 5 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน

ธรรมประการที่ 6 คือ อายตนะภายใน 6 (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 6 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน

ธรรมประการที่ 7 คือ วิญญาณัฏฐิติ 7 ( ภูมิที่ตั้งแห่งวิญญาณ ตั้งแต่ นรก - อรูปพรหม) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 7 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน

ธรรมประการที่ 8 คือ โลกธรรม 8 ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 8 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน

ธรรมประการที่ 9 คือ สัตตาวาส 9 (ภพเป็นที่อยู่ของสัตว์) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 8 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน