ทุกข์เกิดจากความเพลิดเพลิน

ทุกข์เกิดจากความเพลิดเพลิน

พระพุทธเจ้าตรัสสอนพระปุณณะว่า ปุณณะ ! ทุกข์เกิดจากความเพลิดเพลิน

รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ ที่รู้แจ้งทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ ชวนให้รัก ชักให้ใคร่ พาใจให้กำหนัดมีอยู่ ถ้าภิกษุยังเพลิดเพลิน เชยชมยึดติดในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ ความเพลิดเพลินจึงเกิดขึ้น เรากล่าวว่า “ เพราะความเพลิดเพลิน ทุกข์จึงเกิดขึ้น”

รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ ที่รู้แจ้งทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ ชวนให้รัก ชักให้ใคร่ พาใจให้กำหนัดมีอยู่ ถ้าภิกษุไม่เพลิดเพลิน เชยชมยึดติดในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ ความเพลิดเพลินย่อมดับไป เรากล่าวว่า   “เพราะความเพลิดเพลินดับ ทุกข์จึงดับ”