พระมุนีในอริยวินัย
มุนีละอาสวะเก่า ไม่ก่ออาสวะใหม่ ไม่ดำเนินไปตามความพอใจ ทั้งไม่มีปกติกล่าวด้วยความเชื่อมั่น มุนีนั้นเป็นนักปราชญ์ พ้นขาดแล้วจากทิฏฐิทั้งหลาย ติเตียนตนเองไม่ได้ ไม่ติดอยู่ในโลก
มุนีนั้น เป็นผู้กำจัดเสนาในธรรมทั้งปวง คือ รูปที่ได้เห็น เสียงที่ได้ยิน และอารมณ์ที่รับรู้ อย่างใดอย่างหนึ่ง มุนีนั้นเป็นผู้ปลงภาระลงแล้ว พ้นขาดแล้ว ไม่มีกำหนด ไม่เข้าไปยินดี ไม่มีความปรารถนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น