ความสิ้นอาสวะ
ไฟเสมอด้วยราคะไม่มี ผู้จับเสมอด้วยโทสะไม่มี ข่ายเสมอด้วยโมหะไม่มี แม่น้ำเสมอด้วยตัณหาไม่มี
โทษ
ของผู้อื่นเห็นได้ง่าย ส่วนโทษของตนเห็นได้ยาก เพราะคนนั้นชอบโปรยโทษของผู้อื่น เหมือนคนโปรยแกลบ แต่กลับปกปิดโทษของตนไว้ เหมือนนกพิราบปกปิดร่างพรางกายตนไว้
ฉะนั้น
ผู้ที่คอยสอดส่ายหาโทษคนอื่น คอยเพ่งโทษอยู่เป็นนิตย์ จะมีอาสวะพอกพูนยิ่งขึ้น และห่างไกลจากความสิ้นอาสวะโดยแท้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น