โทษของสิ่งอันเป็นที่รัก

โทษของสิ่งอันเป็นที่รัก

            ภิกษุทั้งหลาย ! การทะเลาะ การวิวาท ความคร่ำครวญ  ความเศร้าโศก ความตระหนี่  ความถือตัว  ความดูหมิ่น  และวาจาส่อเสียด  มีมาจากสิ่งเป็นที่รัก  การทะเลาะ การวิวาท  ประกอบในความตระหนี่  มีมาจากสิ่งเป็นที่รัก   เมื่อการวิวาทเกิดขึ้นแล้ว  ก็มีวาจาส่อเสียดเกิดขึ้น

          สิ่งอันเป็นที่รักในโลก มีความพอใจเป็นต้นเหตุ  และชนเหล่าใดท่องเที่ยวไปในโลก เพราะความโลภ   ความโลภของคนเหล่านั้นมีความพอใจเป็นต้นเหตุ  ความหวังและความสำเร็จหวังใด  จะมีแก่นรชนในภพหน้า  ความหวังและความสำเร็จหวังของนรชนนั้น  มีความพอใจเป็นต้นเหตุ

          ชนทั้งหลายในโลกพูดถึงสิ่งใดว่า “น่าดีใจ น่าเสียใจ”  ฉันทะก็มีขึ้น เพราะอาศัยสิ่งนั้น  ชนในโลก  มองเห็นความเสื่อม และความเจริญในรูปทั้งหลาย ย่อมทำการตัดสินใจ