วันพุธที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2556

เหตุแห่งความดีใจ และเสียใจ



เหตุแห่งความดีใจ และเสียใจ
           
  ภิกษุทั้งหลาย ! ความดีใจ และความเสียใจ มีต้นเหตุมาจากผัสสะ  เมื่อผัสสะไม่มี ความดีใจ และความเสียใจเหล่านี้จึงไม่มี เราขอบอกความมี และความไม่มีนี้ว่า มีต้นเหตุมาจากผัสสะนี้ แก่เธอ
  เพราะอาศัยนามรูป ผัสสะจึงเกิด  ความยึดถือมีต้นเหตุมาจากความปรารถนา เมื่อความปรารถนาไม่มี ความยึดถือว่าเป็นของเราจึงไม่มี เมื่อรูปไม่มี ผัสสะจึงไม่ถูกต้อง
  บุคคลไม่เป็นผู้มีสัญญาโดยสัญญาปกติ ไม่เป็นผู้มีสัญญาโดยสัญญาผิดปกติ เป็นผู้มีสัญญาก็ไม่ใช่ ปราศจากสัญญาก็มิใช่  เมื่อบุคคลดำเนินอย่างนี้ รูปจึงไม่มี เพราะว่าส่วนแห่งธรรมเป็นเครื่องเนิ่นช้า มีต้นเหตุมาจากสัญญา



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น