สัญญา
สัตว์เกิดสมาทานวัตรทั้งหลายเอง ข้องอยู่ในสัญญา (กามสัญญา พยาบาทสัญญา วิหิงสาสัญญา และทิฏฐิสัญญา) ย่อมดำเนินไปลุ่มๆ ดอนๆ ส่วนผู้มีความรู้ รู้ธรรมด้วยเวททั้งหลาย (รู้อริยสัจ ๔ ด้วยมรรคญาณ ๔ ) แล้ว เป็นผู้มีปัญญาอันไพบูลย์ ย่อมไม่ดำเนินไปลุ่มๆ ดอนๆ
บุคคลไม่เป็นผู้มีสัญญาโดยสัญญาปกติ ไม่เป็นผู้มีสัญญาโดยสัญญาผิดปกติ เป็นผู้มีสัญญาก็ไม่ใช่ ปราศจากสัญญาก็มิใช่ เมื่อบุคคลดำเนินอยู่อย่างนี้ รูปจึงไม่มี เพราะส่วนแห่งธรรมเป็นเครื่องเนิ่นช้า มีต้นเหตุมาจากสัญญา
ภิกษุพึงขจัดบาปธรรมทั้งปวง ที่เป็นรากเหง้าแห่งกิเลสเครื่องเนิ่นช้า และอัสมิมานะ(ความถือตัวเป็นนั่นเป็นนี่) ด้วยมันตา(ปัญญา) ตัณหาอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เกิดในภายใน ภิกษุผู้มีสติทุกเมื่อพึงศึกษาเพื่อกำจัดตัณหาเหล่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น