การตั้งอยู่ของวิญญาณ
ภิกษุทั้งหลาย
! พึงพิจารณาโดยประการที่เมื่อพิจารณาอยู่ วิญญาณไม่ฟุ้งไป ไม่ฟุ้งซ่านไปในภายนอก ไม่ตั้งมั่นอยู่ในภายใน
ไม่สะดุ้ง เพราะไม่ยึดมั่น
เมื่อวิญญาณไม่ฟุ้งไป ไม่ฟุ้งซ่านไปในภายนอก ไม่ตั้งมั่นอยู่ในภายใน ไม่สะดุ้ง
เพราะไม่ยึดมั่น จึงไม่มีเหตุเกิด หรือแดนเกิดแห่ง ชาติ ชรา มรณะ และทุกข์ ต่อไป
ฟุ้งซ่านไปในภายนอก คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์
ตั้งมั่นภายใน คือ ความยินดีในรูปฌาน ๔
ความสะดุ้งเพราะความยึดมั่น คือ ขันธ์ ๕ ได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น