ฆ่าความโกรธได้ อยู่เป็นสุข
พระพุทธเจ้าตรัสสอนว่า
“บุคคลฆ่าความโกรธได้ อยู่เป็นสุข" ฆ่าความโกรธได้ จึงไม่เศร้าโศก (ความโกรธมีรากเป็นพิษ
มียอดหวาน) ผู้ใดรู้ว่า ผู้อื่นโกรธ เป็นผู้มีสติ สงบใจไว้ได้
ผู้นั้นชื่อว่า ประพฤติเป็นประโยชน์ของคน 2 ฝ่าย คือ ฝ่ายตน และฝ่ายคนอื่น ชนทั้งหลายผู้ไม่ฉลาดในธรรม
ย่อมเข้าใจว่า “เป็นคนโง่”
โลภะ
โทสะ โมหะ เกิดขึ้นภายในตน "ย่อมประทุษร้าย
ผู้มีจิตเลวทราม" ดุจขุยไผ่
กำจัดต้นไผ่ ฉันนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น