ความดับแห่งทุกข์

ความดับแห่งทุกข์

ภิกษุทั้งหลาย ! เพราะ อาศัยจักขุ และรูป จักขุวิญญาณจึงเกิด ความประจวบแห่งธรรม 3 ประการ เป็นผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิดเพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด เพราะตัณหานั้นแลดับไม่เหลือด้วยวิราคะ(ความคลายกำหนัดยินดี) อุปาทานจึงดับ เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ เพราะภพดับ ชาติจึงดับ เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์โทมนัส อุปายาสะ จึงดับความดับแห่งกองทุกข์ทั้งปวง มีได้ด้วยประการฉะนี้

เพราะ อาศัยโสตะ และเสียง โสตวิญญาณจึงเกิด ความประจวบแห่งธรรม 3 ประการ เป็นผัสสะเพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด เพราะตัณหานั้นแล ดับไม่เหลือด้วยวิราคะ อุปาทานจึงดับ เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ เพราะภพดับ ชาติจึงดับ เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาสะ จึงดับ ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งปวง มีได้ด้วยประการฉะนี้

เพราะ อาศัยฆานะและกลิ่น ฆานวิญญาณจึงเกิด ความประจวบแห่งธรรม 3 ประการ เป็นผัสสะเพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด เพราะตัณหานั้นแล ดับไม่เหลือด้วยวิราคะ อุปาทานจึงดับ เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ เพราะภพดับ ชาติจึงดับ เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาสะ จึงดับ ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งปวง มีได้ด้วยประการฉะนี้

เพราะอาศัยชิวหา และรส ชิวหาวิญญาณจึงเกิด ความประจวบแห่ง ธรรม 3 ประการเป็นผัสสะเพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด เพราะตัณหานั้นแล ดับไม่เหลือด้วยวิราคะ อุปาทานจึงดับ เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ เพราะภพดับชาติจึงดับ เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาสะจึงดับ ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งปวง มีได้ด้วยประการฉะนี้

เพราะ อาศัยกาย และโผฏฐัพพะ กายวิญญาณจึงเกิด ความประจวบแห่งธรรม 3 ประการ เป็นผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด เพราะตัณหานั้นแล ดับไม่เหลือด้วยวิราคะอุปาทานจึงดับ เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ เพราะภพดับ ชาติจึงดับ เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาสะ จึงดับ ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งปวง มีได้ด้วยประการฉะนี้

เพราะ อาศัยมโน และธรรมารมณ์ มโนวิญญาณจึงเกิด ความประจวบ แห่งธรรม 3 ประการ เป็นผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด เพราะตัณหานั้นแล ดับไม่เหลือด้วยวิราคะอุปาทานจึงดับ เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ เพราะภพดับ ชาติจึงดับ เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาสะ จึงดับ ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งปวง มีได้ด้วยประการฉะนี้