ภาษิตท่านพระกัปปเถระ
ท่านพระกัปปเถระ ได้กล่าวคาถาไว้อย่างนี้ว่า
“ร่างกายนี้เต็มไปด้วยของโสโครก และมลทินต่างๆ มีหลุมคูถใหญ่เป็นที่เกิด เป็นดุจบ่อน้ำครำที่มีมานาน เป็นดุจฝีใหญ่ เป็นดุจแผลใหญ่ เป็นกายเต็มไปด้วยหนองและเลือด เต็มไปด้วยหลุมคูถ มีน้ำไหลออกเป็นนิตย์ หลั่งของเน่าเสียออกอยู่เป็นประจำ
มีเส้นเอ็นใหญ่ ๖๐ เส้น รัดรึงไว้ มีเครื่องฉาบทา คือเนื้อฉาบทาไว้ มีเสื้อคือหนังห่อหุ้มไว้ เป็นกายเปื่อยเน่า ไม่มีประโยชน์เชื่อมต่อไว้ด้วยโครงกระดูก เกี่ยวร้อยไว้ด้วยด้าย คือเส้นเอ็น ผลัดเปลี่ยนอิริยาบถได้ เพราะมีมหาภูตรูป ๔ ชีวิตินทรีย์ ลมอัสสาสะ ปัสสาสะ และวิญญาณเป็นต้นเกี่ยวเนื่องกัน
ร่างกายนี้ถูกเครื่องหมุน คือกรรมให้หมุนไป จึงหมุนไปอย่างนี้ สมบัติมีวิบัติเป็นที่สุด ย่อมมีการพลัดพรากไปเป็นธรรมดา เหล่าปุถุชนผู้โง่เขลาซึ่งยึดถือร่างกายนี้ว่าเป็นของเรา ย่อมทำสังสารวัฏที่น่ากลัวให้เจริญ ทั้งยึดภพใหม่ไว้
เหล่ากุลบุตร ผู้เป็นบัณฑิต ซึ่งละร่างกายที่น่ารังเกียจนี้ คลายอวิชชา และภวตัณหา ซึ่งเป็นรากเหง้าแห่งภพได้แล้ว จักปรินิพพานอย่างไม่มีอาสวะ เหมือนคนที่ต้องการความสุข อยากมีชีวิตอยู่ เห็นอสรพิษเปื้อนคูถ แล้วหลีกหนีไป ฉะนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น